Bliżej Zosi do Telimeny...

Wzięło mnie ostatnio na baby... 

Wiadomo - kobieta wdzięcznym tematem do malowania jest.

A ponieważ lubię też kwiaty to z połączenia obu zagadnień uroiłam w głowie obraz przedstawiający młode dziewczę, z płowym włosem,w zwiewnej szatce i do tego w ogrodzie pełnym kwiatów.

 Romantycznie, zalotnie, pastelowo i ulotnie miało być.

Coś jak Zosia o poranku z Pana Tadeusza. 

Ale obraz powstając często zaczyna żyć własnym życiem, i tak naprawdę przeważnie efekt końcowy jest niewiadomą. Jeśli nie zacznę ,,prostować,, tego co tworzą farby to czasem nawet wielką.

No i teraz też - zamiast Zosi wyszła raczej hm...Telimena...Nie wiem czy przed akcją z mrówkami czy po...ale mocno opuszczona  falbana gorsetu może wskazywać, że suknia jakieś perypetie przechodziła.

A być to może, że dziewczę w odmętach trawy i wiejskiego chwaścia, tylko przydepnęło sobie dół sukni... O co wiadomo nietrudno zważywszy na długość matreii oraz bujność sielskiej roślinności w dobie nieistnienia kosiarek.

Zwłaszcza też, iż  zapewne niewiele biedactwo widziało bo kapelusz jakby przyduży i za bardzo na oczy zsunięty... 

Dziękuję za wszystkie odwiedziny oraz komentarze. 

Sporo osób już zgłosiło się już do mojej

 ROZDAWAJKI CZY TEŻ CANDY jak ktoś woli.

 Cieszy mnie to bardzo, jest mi ogromnie, ogromnie miło. Staram się powoli odwiedzać Wasze blogi, na ile mi tylko czas pozwala. Na pewno do każdego zajrzę.

 Chętnych do zgarnięcia Aniołki i nie tylko zapraszam, jest jeszcze duuuużo czasu.

Miłego popołudnia.