Kącik chwalipięty - czyli jak to kwitnie sobie handelek wymienny.

Właściwie ,,kącik" jest zdecydowanie za mały

 żeby pomieściło się w nim wszystko czym chcę się pochwalić.

Nie tylko chcę się chwalić ale też podziękować wspaniałym osobom, dzięki którym stałam się posiadaczką odrobiny talentu każdej z nich. 

Dawno powinnam już to zrobić ale cóż...lepiej późno niż wcale.

Już dość dawno temu ( słowo daję- jest mi wstyd, że dopiero teraz o tym piszę...)

w zamian za akwarelkę z Aniołką

dostałam od Sylwii z bloga robótki na radości i smutki

takie oto cuda:

 Chciałam naszyjnik, a Sylwia dołożyła jeszcze bransoletkę i przepiękne serce

 (nie serduszko, bo jest całkiem pokaźnych rozmiarów).

Dla mnie te misternie wykonane wzory maciupeńkimi krzyżykami to istny kosmos...!

Naprawdę szczerze podziwiam!!!

Niesamowita precyzja i na pewno dużo, dużo cierpliwości....

Efekt cudowny!

Biżuteria oczywiście już była w użyciu a serduszko zdobi okno w kuchni i cieszy oczy moje 

niezmiennie wzbudzając zachwyt.

***

Od Beaty z bloga Artystyczne Bohaczykowo przyleciała paczka sporych rozmiarów...

Spodziewałam się znacznie mniejszej, miał w niej być mały manekin na biżuterię.

I był. Ale Beata, pracowita kobieta zmajstrowała specjalnie na tą okazję jeszcze piękne pudełko, a w nim  dodatkowo jeszcze jajko (-niespodzianka)!

Wspaniałe prace! Manekin już stoi na parapecie w kuchni, jajo też tam się usadowiło, a z pudełkiem latam po domu szukając cały czas godnego miejsca. Myślę, że posłuży mi do przechowywania szwalniczych drobiazgów.

Beata czeka wciąż na mój ,,rewanż". Mam nadzieję, że jest wyrozumiała i da mi jeszcze troszkę czasu na to abym mogła się odwdzięczyć :)

***

Kolejnym ,,łupem" z wymianki jest sweterek, który zamówiłam u Oli 

z bloga Ażurek drutuje.

Ola szybciutko i pięknie wywiązała się z zamówienia. W życiu nie widziałam tak równiutko udzierganych (podkreśliło mi na czerwono, więc pewnie nie ma takiego słowa...) oczek!!!

Oczywiście jak zawsze przesyłka przyszła ,,z nawiązką" (widoczną na zdjęciu powyżej, ukradzionym z bloga Oli...mam nadzieję, że się nie pogniewa...) 

Sweterek miał swoją premierę w Święta. Jako modelka wystąpiła moja córka, która w podstępny sposób zagarnęła moje mienie w postaci tegoż szarego wdzianka i nie chciała oddać.

Stanęło na tym, że będziemy sobie pożyczać. Tylko jakoś później, sweterek dziwnym trafem wylądował u niej w szafie zamiast wrócić do mnie...

Ale spokojnie Olu - odebrałam co moje! 

***

U Krysi - właścicielki bloga z wełny, lnu i bawełny

zachwyciła mnie pewna chusta. Autorka tejże narzekała, że nie jest zadowolona z efektu wydzierganej pracy, że wełna jakaś nie taka...że kolory smutne...

A mnie te bure szarości mowę odebrały!

No i mam! Piękną, miękką, leciutką i ciepłą!!!

Z chustką przyleciały też pocztówki i życzenia, oraz aromatyczne herbatki.

 Krysia podobnie jak Beata nie dostała jeszcze ,,rewanżu" ode mnie.

Również muszę poprosić Ją o wyrozumiałość i cierpliwość.

***

Dziewczyny kochane - Sylwio, Beatko, Olu, Krysiu - bardzo, bardzo dziękuję Wam za te wszystkie piękne rzeczy.

Za czas poświęcony i za to,  że mogę mieć dla siebie chociaż cząstkę Waszych zdolności i talentów.

Mam nadzieję, że Sylwia i Ola są równie zadowolone z wymianki jak ja,

 a Beata i Krysia również będą usatysfakcjonowane kiedy już wywiążę się z zobowiązań wobec Nich.

Jeszcze raz dzięki ogromne i  przepraszam za kiepską jakość zdjęć, ale sprzęt słaby a światło zimowe nie lepsze... 

A oto co udało mi się skomponować z moich wymiankowych zdobyczy:

Prawda, że wszystko fajnie do siebie pasuje?

No, w każdym razie mi bardzo się podoba. 

Wprawdzie mam wrażenie, że na mnie owa stylizacja prezentuje się znacznie mniej korzystnie niż na wieszaku...ale przecież powzięłam już tyle razy mocne postanowienie dotyczące doprowadzenia swojej sylwetki do ideału, że w końcu musi coś z tego wyjść....

Niech tylko zrobi się cieplej, niech zginie śnieg...wtedy ruszę z grabkami i innymi narzędziami do ogrodu uprawiać intensywne sporty i ćwiczenia wycieńczające na tyle, że efekt ,,wylaszczenia" murowany i smukłość   wieszaka zostanie osiągnięta.

Mam nadzieję....

I tym optymistyczną acz wątpliwą myślą czas zakończyć ten długaśny post.

No bo mi się uzbierało zaległości...a jeszcze muszę pochwalić się wygranym Candy!

Ale spokojnie... to następnym razem.

W myśl zasady- co za dużo to nie zdrowo

a i pora raczej już późna...

Dziękuję zatem za wytrwałość! 

Za  wcześniejsze komentarze i oczywiście za życzenia świąteczne.

***