Nowy tron dla Królowej.

Moje wczorajsze niechciejstwo zmarnowało mi pół soboty.

 Aż w końcu powiedziałam DOŚĆ!!! Bierz się kobieto za jakąś robotę bo od takiego memłania się ze sobą to tylko w depresję można popaść. I już bez dłuższego zastanawiania, szybko w samochód - i jazda do sklepu po farbę. W ostatniej chwili zdążyłam przed zamknięciem ale kupiłam.

Od dłuższego czasu noszę się z zamiarem totalnej rewolucji w wystroju mieszkania. Najpierw miało to być tylko pomalowanie ścian w kuchni. Potem pomyślałam, że może by te surowe sosnowe meble też przemalować...? No co... kiedyś takie własnie mi się podobały, ale teraz patrzeć na nie mogę. Zwłaszcza jak się naoglądam  na blogach pięknych, jasnych wnętrz gdzie wszystko w bielach, szarościach, lekko lub mocniej przetarte, stylowe...

Czyli- wg. tego co mi się marzy trzeba by dokonać totalnej demolki w mieszkaniu. Bo wszystko tu kolorowe, raczej ciemne... takie wydawało mi się kiedyś ładne i klimatyczne. Ale teraz mi przeszło.

 A ogrom pracy jaką trzeba włożyć w przemiany przyprawia mnie o zawrót głowy i powoduje opadnięcie rąk. A jak ręce opadną to ciężko cokolwiek robić, wiadomo.

Ale przez wczorajszą nagłą myśl, która wpadła mi do głowy i natychmiast została wprowadzona w czyn      

- rewolucja została rozpoczęta! Ciekawe ile potrwa...Obawiam się, że długo...Ale może nie będzie tak źle, zobaczymy. W każdym razie mam już jeden element  nowego wystroju- MÓJ TRON.

Teraz wygląda tak:

A tak wyglądał przed.

Oczywiście poduchę też dostanie nową, godną tronu. Ta jest za mała, za płaska i w ogóle ,,nie taka,,.

Oparcie miał zdobić jakiś fizdrygał wykonany metodą transferu, ale jeszcze nie potrafię tego robić, nie mam też ani wzoru, ani wydruku a łapy swędzą i przecież nie będę czekać z wykończeniem nie wiadomo ile.

Dlatego przykleiłam przy pomocy niezawodnej kropelki drewniany wieszak ozdobiony decoupegem i w ten oto sposób oparcie tronu otrzymało stylowe zwieńczenie.

IR. powiedział, że jestem niepoważna, ja natomiast utwierdziłam się w przekonaniu o własnym geniuszu.

Czuję się spełniona,  zadowolona i ćwierkająca jako ptasie na wiosnę.  I jedyne co zakłóca ten stan to myśl, że zamówione ikony czekają na namalowanie i nie będę mogła jak na razie zająć się kolejnymi krzesełkami i zmianami. A przynajmniej nie na tyle ile bym chciała....